Eyvan nedir ne anlama gelir?
2022Eyvan (Farsça: ایوان eyvān, Arapça: إيوان Iwan) üstü çoğunlukla tonozla örtülü; üç tarafı kapalı, bir tarafı tamamen açık mimari birimdir. Eyvan'a İran, Selçuklu ve Osmanlı mimarisinde sıkça rastlanır.
İçindekiler
Eyvan neye denir?
Türk Dil Kurumu sözlüklerine göre Eyvan demek bir tarafı dışarıya açık olan oda demektir. TDK'ya göre Eyvan demek Ayvan demektir.
Eyvan nerelerde kullanılır?
Cami, medrese ve bazı binaların evlerinde rastlanır. İlk defa 1.yüzyılda Mezopotamya mimarisinde görülmüştür. 2. Yüzyıldan itibaren Part ve Sasani mimarilerinde kullanılmıştır. Partlar ve Sasanilerde tören avlusu olarak kullanıldığı görülmüştür.
Eyvan plan nedir?
Genel olarak binaların ortasında bulunan ve iç avluya açılan üç tarafı kapalı, üstü tonoz örtülü bir mekândır; özellikle İran ve Orta Asya'da tercih edilmiş ve cami, medrese, bîmâristan gibi binalarla birlikte evlerin planlarında da sıkça kullanılmıştır.
Kürtçe eyvan ne demek?
Eyvan Hakkında Detaylı Bilgi Eyvan (Farsça: ایوان, Eyvān; Kürtçe: ئهیوان), İran'ın batısında İlam Eyaleti'nde şehir.
Eyvan Gecesi ne demek?
1 Eyvan Nedir? Güney doğu Anadolu bölgesinde sadece Diyarbakır a özgü bir gecedir ve sadece bu mimari tarzına uygun yapılarda Zinciriye konağından geceler düzenlenir.
Eyvan ve revak nedir?
Binaların ortasında yer alan ve iç avluya açılan ayrıca üç tarafı kapalı, üzeri tonoz ile kapalı mekana Eyvan denir. Eyvan, İran ve Orta Asya'dan ortaya çıkmıştır. Cami, medrese ve bazı binaların evlerinde rastlanır. -Üç yönden kapalı, bir yönden dışa açılan ve tonozla örtülü mimari mekan.
Revak hangi inanca aittir?
Ortaçağ İslâm mimarları, revakı iç ve dış mimaride farklı ölçü ve biçimlerde uygularken yarı açık olan bu mekânı son sınırlara varan denemelerle çeşitlendirdiler.
Eyvanlı ev ne demek?
Özellikle Güneydoğu Anadolu evlerinde avluya bakan, önü açık, üstü kapalı yüksekçe döşemesi olan, ortasında bir de küçük havuzu bulunan oturma yeri. Büyük Selçuklu ve Anadolu Selçuklularının cami ve medreselerindeki üç yanı kapalı, avluya bakan yanı açık, üstü tonozla örtülmüş, yerden yüksekçe zeminli yer.